I Love You, Man (2009)
Allereerst: nee, dit is geen film over homosensuelen ;). I Love You, Man gaat over ’n vent (Paul Rudd) die gaat trouwen met een heerlijke dame (Rashida Jones, o.a. uit The Office US), en er dan achter komt dat hij eigenlijk geen echte vrienden heeft. En dus heeft hij niemand die zijn ‘best-man’ kan worden. Wat volgt is een soort van romantische komedie over het vinden van een ‘male-friend’. Zeker na de familiekomedie Night at the Museum 2 was dit een welkome lompere afwisseling.
Na tal van ‘dates’ met o.a. Thomas Lennon (die enge politiechef uit Reno 911 met dat strakke korte broekje én – voor de insiders – geheel toevallig ook de schrijver van Night at the Museum 2!) en Jon Favreau (naast acteur óók regisseur van o.a. Iron Man!) en maten zakt de moed eigenlijk wat in z’n schoenen. Want is hij wel in staat tot het hebben van een normale relatie met een man? En waarom vloog hij altijd van vriendin naar vriendin…?
How, pas op: bovenstaande vragen doen je misschien denken dat er best wat diepgang in het verhaal zit, maar dat valt wel mee. De film is vooral erg vermakelijk, en zeker de manier waarop ze ‘male-bonding’ als soort van romantische komedie hebben verpakt is erg leuk. Daarnaast maken de rollen van Jason Segel (acteur uit én schrijver van Forgetting Sarah Marshall), Andy Samberg (SNL-castlid én onlangs presentator van de MTV Movie Awards, waar deze film een ‘best-kiss’ nominatie had ;)) en één van de ‘hardest working men in the movies’ J.K. Simmons de film nog een stuk ‘rijker’. En zoals je ziet: hoeveel creatieve mensen kun je kwijt in één film?
Okay, I Love You, Man is niet zo hilarisch als The Hangover, maar waarschijnlijk wel voor een groter publiek interessant. Want waar ik bij The Hangover niet zeker weet hoe leuk vrouwen die gaan vinden; I Love You, Man zal bij beide seksen wel gehoor vinden…
En die 7,8 op IMDb zegt natuurlijk ook wel weer wat.